Kraaien de hanen nog in 2022

Ja natuurlijk kraaien de hanen nog in 2022. Het houden van pluimvee is immers een mooie hobby en vooral onze keuze om Australorps te fokken. Ze is verrijkend, ze brengt mensen in contact met levende wezens en levert ook een schoonheids- beleving op. Het zet mensen aan tot het verwerven van kennis over de rassen, ras geschiedenis, huisvesting voeding ziekten en gedrag. En dat blijkt ook wel dat ik zie hoeveel mensen, die hun dieren hebben inzenden om hun dieren te laten keuren op een show. Bovendien is deze hobby ontspannend, men zegt dat de bloeddruk daalt als men met dieren omgaat. Men zegt wel onze hobby vergrijst en dat is ook wel zo, maar daar staat tegenover dat het de eenzaamheid verdrijft onder oudere mensen en het geeft hun een levensdoel. Ook voor kinderen zou het goed zijn voor de emotionele ontwikkeling, maar door de digitale tijds verandering zijn wij niet meer in staat om de jeugd te motiveren om dieren te gaan fokken.

Andere mogelijke dreigingen voor onze liefhebberij zijn.

1e Strengere welzijnsmaatregelen

2e Hoog pathogene vogelgriep

3e Het verplicht enten van onze dieren.

4e Ruimingen

5e Burengerucht.

Het is niet de bedoeling van mij om hier deze bedreigingen hier met u door te nemen, want u weet zelf wel wat de consequenties zijn. Maar wij moeten wel met elkaar trachten deze hobby zolang mogelijk in stand te houden. En zoals u wel weet is er in 2015 een rapport verschenen met de mooie titel KLN OP WEG NAAR 2019. Deze werkgroep is niet in staat geweest dit rapport een gezicht te geven in onze organisatie. Bestuursleden zijn in deze beschadigd en zijn afgehaakt en zoals u heb kunnen lezen hebben wij bij KLN weer een heel nieuw bestuur. Ik heb een vergadering van dit nieuwe bestuur mogen bijwonen en ik kreeg de indruk dat dit bestuur een andere richting uit wil gaan dan het rapport op weg naar 2019.

Ui t de vergadering bleek dat de taken van de provincies weer moeten worden uitgebreid net als vroeger en dat ook de verenigingen meer zeggenschap krijgen in het aansturen van onze organisatie. Laten wij het hopen dat wij onze hobby in samenspraak met onze speciaal club tot een lengte van dagen mogen uitoefenen en dat de hanen langer mogen kraaien dan 2022 . En met deze wens op naar de clubdag in Amersfoort

Robuuste Dubbeldoel-Kip

Australorp geeft eieren, vlees en blijheid.

Dit is de kop van het artikel in Landleven van april 2019. Wie een verhaal wil over de raskenmerken van de Australorp als hoenderras is bij mevrouw Smeets aan het goede adres. Zij is duidelijk iemand van de nieuwe generatie kippenhouders die vooral een leuke erfaankleding en eitjes wil. Zij viel voor een robuuste dubbeldoelkip. Ik wil enkele citaten uit dat artikel van haar via ons clubblad naar u toekomen. En kan u hierop reageren. Een tekst van haar is: Die beesten brengen je iedere dag een cadeautje en daar word ik blij van. De Australorps hebben de vrijheid, ze lopen de hele dag wormpjes en torretjes te pikken, vangen muggen en vliegjes uit de heg. Zodra het hok in de ochtend open gaat beginnen ze aan hun dagelijkse ronde over het erf. Elke dag hetzelfde, s ’nachts kiezen ze uit vrije wil voor het nachthok. Onze kippen wonen in een ruimte met behang aan de muur en een lampje aan het plafond, dat komt omdat in de jaren vijftig iemand in de schuur heeft gewoond en er niets is veranderd. De Australorp is stoer, groot, robuust. Geen kip als een thee- muts met toeters en bellen aan kop of poten, maar een echt hoen met ogen als kolen zo zwart. Prachtig vindt mevrouw Smeets haar pluimvee. En daar ben ik niet de enige in. Dwars over ons erf loopt een druk befietst en bewandeld pad. Als ik in de moestuin of ergens anders aan het werk ben, hoor ik geregeld mensen roepen zo, moet je die haan zien.

Of ze gaan op de rem om foto's te maken. Niet alle fietsers zijn overigens gecharmeerd van de kippen die plotseling uit de stuiken het pad op duiken. De snelle fietsers hoor ik nog wel eens mopperen als ik voor het eerst een zwerm pubervogels heb losgelaten. In het begin vertoeven die nog veel in de buurt van hun hok en dus bij het pad. En als er dan alarm is spoeden ze zich terug naar hun veilige haven. Vlak voor die fietsers langs. Onze kippen zijn minstens zo effectief als verkeersdrempels om de vaart op het pad eruit te halen. Maar de meeste mensen vinden het prachtig dat de dieren hier loslopen, zeker de toeristen kunnen het waarderen. Ze brengen de rust terug in de mens. De grijze zijn de oermoeders: Haar favoriete kleur van de Australorp is het traditionele zwart met zijn typerende keverglans. Toch staan die niet op de foto, eenvoudigweg omdat mevrouw Smeets ze niet heeft. De grijze zijn de oermoeders, daar zijn we mee begonnen toen we hier net woonden. Ik wilde Australorps, die waren gaaf, en ik vond op marktplaats.nl, een blauwe haan en zes blauwe hennen. Blauw kwam toevallig op mijn pad. Daar ben ik mee gaan broeden en daar kwamen een paar zwarte uit. Maar dan verkocht ik op marktplaats.nl de blauwe en wilden ze er zwarte bij, en ik kan moeilijk nee zeggen, dus toen had ik weer niets. Ik ben twee seizoenen terug intensief aan het broeden geweest, had van januari tot september de broedmachine aan. Maar het is je toch anders met vlees eten om. In de loop der jaren zijn we automatisch steeds minder vlees gaan eten, want het afscheid doet ook echt pijn. Als er onverhoopt geslacht moet worden eten we het wel, want het vlees van onze dieren is het gezondste vlees dat je hebben kunt Zo’n leuke driekleurenmix in de eieren: Een belangrijke reden om voor de Australorp te kiezen is dat het een dubbeldoelkip is. Vaak zie je dat goede eierleggers geen vlees op hun botten hebben en goede vlees-kippen bijna geen eieren leggen. De Australorp heeft het beste van twee werelden.

Mevrouw Smeets heeft naast de Australorps ook Marans en Araucana's. Dan heb ik zo'n leuke driekleurenmix in de eieren. Iemand met een bed & breakfast hier verderop komt eieren halen, mensen uit het dorp, vaste klanten. Een kip is voor mij net als Sinterklaas, die beesten brengen je iedere dag een cadeautje en daar word ik blij van. Dat heb ik ook met de moestuin, ik kan blij zijn met een worteltje dat opkomt. De blijheid die de kippen haar geven is de grootste beloning. En daar kan geen predicaat of beker tegenop. Mevrouw Smeets is dan ook geen typische rasfokker en mijdt tentoonstellingen. Ik ben nooit zo van clubs, meld mijn dieren niet aan bij stamboeken en probeer een eenvoudig leven te leiden. Niet dat dat lukt", lacht San met gevoel voor understatement. Voor tentoonstellingen en het najagen van een specifiek ras type ben je hier aan het verkeerde adres. Ze lopen hier omdat ik ze ontzettend mooi vind. Ik zorg voor een mooie haan, maar dat is een haan die ik zelf mooi vind en niet precies wat het ras voorschrijft. Ik waak ervoor dat ik kruisingen krijg, dat wel. Het is dus een honderd procent zuivere Australorp en dan moet het goed komen. Maar of de kam groot genoeg is en of elk veertje precies goed zit, daarvoor vertrouw ik op de natuur. Het advies van Mevrouw Smeets, ik volgde mijn eigen weg bij de aanschaf van mijn kippen, maar wie nog weinig ervaring heeft doet er verstandig aan om contact met de Australorp Club Nederland. De fokkers van deze club kunnen u aan raszuivere dieren helpen en advies geven over de verzorging van deze ideale buitenkip.

Dit artikel is gedeeltelijk overgenomen uit Landleven van april 2019. Op dit artikel zijn veel reacties bij mij binnengekomen en de vraag naar grote Australorps was groot. Veel adressen en telefoonnummers heb ik aan de reagerende liefhebbers doorgegeven. Secretaris Aad Glas

Fokkersdag 2019

Velen jaren zijn wij al te gast bij kleindieren vereniging AKV in Amersfoort. Deze locatie beschikt over een mooie vergaderruimte en goede keuken, tevens een goede gelegenheid om de dieren in de tentoonstelling kooien ter keuring aan te bieden. Wat de lunch betreft, deze bestaat uit een warme maaltijd. Deze dag staat in het teken van het Clubkampioensshow. De dieren worden voor de vergadering in de gered staande kooien geplaatst, zodat een ieder in de gelegenheid is de dieren van de andere Australorp club leden te bekijken. Deze dieren worden gekeurd en besproken door de heer Wil Arets, onze club keurmeester. Het is de bedoeling dat na het keuren van de dieren vragen gesteld kunnen worden. Er zijn voldoende kooien aanwezig, maar diegene die hun dieren meen nemen heb ik een inschrijf formulier toegevoegd, dit in verband met het gereed zetten van de kooien. U ziet de Australorp club doet er alles aan om er een mooie clubdag van te maken, wat de accommodatie bij de vereniging AKV zal het niet liggen. Komt u allen naar de gezellige clubdag, zodat 14 september een mooie start kan worden voor ons t.t. seizoen.

Enkele punten om deze clubdag te doen slagen.

1^e Stuur mij het inschrijf formulier, of mail het aantal dieren.

2^e Kosten van de lunch ( warme maaltijd) € 15,00

Volg de borden naar de dierentuin Amersfoort dan bevind u zich op de Barchman Wuytierslaan als u van Utrecht komt gaat u rechtsaf de Soesterweg op tot vlak bij de spoorovergang rechtsaf.

Als u van Amsterdam komt neemt de afslag Bunschoten volg borden dieren tuin Amersfoort. Als u op de Barchman Wuytierslaan rijd van af de Amsterdamseweg is het de eerste weg links de Soesterweg op tot voor de spoorbomen linksaf. Het clubgebouw is het eerste aan de linkerzijde.

Secretaris Aad Glas

Wist u dat

De Australorp heeft zijn bekendheid onder meer te danken aan het mooie verenkleed. De kever groene glans spreekt bij veel liefhebbers aan. Maar het is ook de mooie licht bruine kleur van de eieren. Nadat het ei uit de eierstok in de eileider is gesprongen, duurt het ongeveer 26 uur voordat het ei daadwerkelijk door de hen gelegd wordt. De schaalklier is de laatste secretiedelen van de eileider. Hier wordt de kalkachtige, specifiek gekleurde eierschaal gemaakt en de eileider moet hier behoorlijk groot zijn om het ei te laten passeren, het is dan ook sterk geplooid. Het pigment (het poryrine pigment) wordt overigens in de laatste uren van de schaalvorming toegevoegd. De licht bruine kleur is dan ook kenmerk voor de Australorp, je kunt trouwens bij een net gelegd ei, door het nat te maken, met je nagel de kleurstof van de schaal er afkrabben.